Koninklijke onderscheiding voor BVV-clubicoon Jan van Mil

DEN BOSCH | “Op 27 september 1942 mocht ik als 8-jarige met mijn vader mee met de trein naar de wedstrijd tegen Maurits - een mijnwerkersclub uit Lutterade in het zuiden van Limburg - die pas net was gepromoveerd. BVV won met 13-1. Met zo’n groot verschil heb ik BVV niet meer zien winnen.”

Aan het woord is Jan van Mil, inmiddels 88 lentes jong. Op vrijdag 25 november werd hij bij Koninklijk Besluit benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Jack Mikkers spelde hem het betreffende versiersel op.

Op 1 augustus 1946 meldt Jan van Mil zich aan als lid van de rood-zwarte Bossche Voetbal Vereniging (BVV). Het kon niet eerder: “Ik was net twaalf geworden. En ik was zeker niet de enige nieuweling. BVV was razend populair in die dagen. Wie met voetbal echt iets wilde bereiken, ging naar BVV.” Voor Van Mil werd BVV niet alleen zijn nieuwe club, maar ook een nieuw thuis. Want mede door de vroege dood van zijn moeder was het ouderlijk gezin ontwricht geraakt.

Jan van Mil staat model voor leden die hun sportvereniging een leven lang trouw blijven. Nooit bekroop hem de aandrang om aan te sluiten in de steeds langere rij van passanten. Vandaag slaat Jan nog altijd geen wedstrijd van het eerste elftal over. 

Ruim tachtig jaar, zolang al zit BVV diep in het hart van Bosschenaar Jan van Mil. Als lid, als speler, als wedstrijdsecretaris, als elftalleider, als grensrechter, als kantinebeheerder én zeker ook als verenigingsarchivaris, wat gestalte kreeg in een liefdevol ingericht museumpje in het clubhuis van BVV. 

Jan van Mil is al sinds 1964 vrijwillig actief voor zijn club BVV. Van Mil koesterde ook de historie van de club. Zo stond hij aan de basis van een permanente overzichtstentoonstelling in het club/verenigingshuis van BVV aan de Victorialaan 20 in Den Bosch.

Je komt het niet elke dag tegen, zeker niet in de voetbalwereld anno 2022. Spelers, trainers, managers en bestuurders zijn maar al te vaak ‘voorbijganger’. In de wereld van voetbal wemelt het al helemaal van de passanten, terwijl er - zeker in het amateurvoetbal - juist behoefte is aan ‘vaste ankers’. Niet voor niets stond burgemeester Jack Mikkers tijdens de uitreiking van de Koninklijke onderscheiding nog eens stil bij de grote betekenis van clubtrouw voor het verenigingsleven.

In 1948, Jan van Mil was op dat moment twee jaar lid, werd BVV landskampioen. Van Mil wil nog wel een wens voor de toekomst uitspreken: “Kampioen van Nederland zal BVV nooit meer worden. Maar ‘trots van de wijk’ moet toch kunnen als straks dit deel van de Vliert is opgeknapt.”