The Dukes kansloos onderuit tegen Eemland in modderballet

DEN BOSCH | Regen, wind, ja zelfs hagel. De weersomstandigheden waarmee de spelers van The Dukes zaterdag in Amersfoort tegen koploper Eemland te maken kregen, waren verre van ideaal. Maar ja, dat gold uiteraard ook voor de tegenstander. En die won uiteindelijk met 27-5.

Na afloop van het gevecht waren sommige spelers slechts gedeeltelijk herkenbaar. De een had ineens een baard van slijk cadeau gekregen. De ander zat van top tot teen onder de drek, waardoor het leek alsof het hele lichaam dwars door een rioolbuis was getransporteerd. Een bijkomstige factor was dat los van de grillige natuurlijke elementen ook het armetierige natuurgras van RC Eemland debet was aan de algehele misère. “We zijn gewend om op kunstgras te spelen. Dan valt het allemaal extra rauw op je dak”, ventileerde assistent-coach Richard van den Broek nadat alle wonden waren gelikt.

In de eerste helft liep de Bossche equipe al vrij snel achter de feiten aan. De thuisploeg scoorde binnen het half uur drie tries, met daarbij één benutte conversie. Dat leverde een 17-0 tussenstand op. Samen met de scrum en de line-out was in die fase de maul het belangrijkste wapen van de Amersfoortse equipe. Een maul ontstaat doorgaans uit een contactsituatie, waarin de baldrager wordt vastgehouden door een tegenstander maar niet naar de grond wordt gebracht. In de praktijk groeit een dergelijke situatie dikwijls uit tot een dynamisch aanvalsplatform dat verdedigers van de tegenpartij naar zich toetrekt en waardoor weer elders op het veld ruimte ontstaat. “Het is dit seizoen al meerdere keren voorgevallen dat we geen passend antwoord hadden op de maul. Daar moet de komende tijd nog flink aan gesleuteld worden”, concludeerde Van den Broek.

“Een 17-0 achterstand is bij rugby in theorie altijd nog wel te repareren, maar niet onder deze omstandigheden en tegen zo’n sterke ploeg”, sprak Dirk van Lierop. De 23-jarige mannetjesputter uit Den Bosch, een van de grootste talenten van The Dukes, speelde evenals de voorwaartsen met lange noppen, om zo wat extra grip te kunnen krijgen op het kletsnatte veld. Van Lierop is helemaal hersteld van een zware blessure aan zowel zijn linker- als rechterenkel. “Vorige wedstrijd tegen ‘t Gooi heb ik na vijf maanden blessureleed mijn comeback gemaakt. Vóór mijn blessure stond ik normaal gesproken tweede rij. Nu heb ik al twee duels als flanker gespeeld. Mijn nieuwe positie bevalt me prima, alleen jammer dat ik nog geen stempel op de wedstrijd heb kunnen drukken. De teamprestaties zijn vanzelfsprekend nóg heiliger. Ik vind het vooral shit dat we opnieuw geen resultaat hebben behaald.”

In het laatste deel van de eerste helft deed The Dukes eindelijk iets terug. Dylan Robinson, de Nieuw-Zeelandse nummer acht, mocht op vijf meter van de trylijn een penalty nemen. Nog voordat de vijandelijke defensie het in de gaten had, kickte Robinson de bal op geraffineerde wijze een paar meter voor zich uit om vervolgens af te drukken. Milan van Dongen, die voor het eerst de positie van fly-half bekleedde, kreeg een uitgelezen mogelijkheid om de conversie te verzilveren. Vreemd genoeg ging de bal niet tussen de palen. “De kick was redelijk zuiver, helaas iets te zacht. Daardoor wist een verdediger de bal onderweg nog net te onderscheppen”, aldus Van Dongen. Kort voor de thee leek Royal Mwale op aangeven van Van Dongen de tweede Bossche try te realiseren. De Zimbabwaan stond echter offside.

In de tweede helft voegde Eemland nog twee tries toe aan het totaal. The Dukes wist daar helemaal niets tegenover te stellen. “We hebben ons best gedaan, het mocht niet baten. Komende zaterdag moeten we uit tegen Haagsche; hopelijk nemen we dan revanche. We zullen wel volle bak moeten spelen, want de Hagenezen zijn gevaarlijk. Ze beschikken niet alleen over snelle dunne mannetjes, maar ook over sterke voorwaartsen”, onderstreepte winger Gyan van den Bogert.